چند روزی بود که علائم سرماخوردگی او از بین رفته بود. دیگر عطسه و سرفه نمیکرد، اما نگار همچنان بیحوصله و بیقرار بود، کمتر غذا میخورد و هنگام استراحت هم نق نق میکرد. به صدای مادر عکسالعمل همیشگی را نشان نمیداد. مادر همه اینها را به ضعف و نقاهت بعد از بیماری نسبت میداد اما افزایش بیقراریها و گریههای شبانه خبر از بیماری دردناک و پنهانی میداد که مادر را برآن داشت تا کودک دلبندش را نزد پزشک ببرد.
به گفته یک ادیولوژیست، عفونت گوش و درد ناشی از آن یکی از شایعترین بیماریهای نوزادان است که معمولاً به دنبال سرماخوردگی ایجاد میشود.
نگار سلیمی با تأکید بر اینکه باکتری و گاهی هم ویروس مهمترین عوامل بروز عفونت به شمار میروند در گفتوگو با ایران میگوید: عفونت گوش چه باکتریایی باشد چه ویروسی، معمولاً یکی از اعضای گوش به نام شیپور استاش را درگیر میکند.
وی در ادامه میافزاید: مجرای شیپور استاش که رابط بین گوش میانی و حلق محسوب میشود به طور طبیعی وظیفه تخلیه هر مایعی که در این ناحیه جمع شود را برعهده دارد. بنابراین اگر شیپور استاش بر اثر سرماخوردگی یا آلرژی دچار انسداد شود، عملکرد آن دچار اختلال شده، این مایع از فضای گوش میانی تخلیه نخواهد شد. در چنین شرایطی فضای گرم و مرطوب گوش میانی به محلی ایده آل برای تجمع و رشد میکروبها تبدیل شده و التهاب گوش میانی را به دنبال خواهد داشت.
این شنوایی شناس با اشاره به اینکه عفونت و التهاب گوش میانی بیشتر در کودکان دیده میشود، تصریح میکند: از آنجایی که شیپور استاش در کودکان کوتاه و افقی است، احتمال تجمع مایعات در گوش میانی بیشتر خواهد شد. با رشد کودک شیپور استاش بلندتر و عمودی میشود و تخلیه مایع آسانتر صورت میگیرد، در نتیجه میزان عفونت گوش نیز کمتر خواهد شد.
سلیمی با تأکید بر اهمیت آشنایی با علائم التهاب گوش میانی میافزاید: التهاب گوش میانی معمولاً با درد و قرمزی پرده گوش همراه میشود اما گاهی اوقات تب نیز به این علائم افزوده میشد که در این صورت گفته میشود کودک به التهاب حاد گوش میانی (AOM) مبتلا شده است.
همانطور که اشاره شد، درد نخستین علامت عفونت در گوش است که در صورت درمان نکردن بموقع علائم دیگری نیز مشاهده خواهد شد که از میان آنها میتوان به تحریک پذیر بودن کودک و اختلال در خواب او، ابتلا به اسهال و استفراغ، کاهش اشتها، خروج ترشحات سفید یا زرد رنگ از گوش، اشکال و اختلال در شنیدن صداها اشاره کرد. به گفته این ادیولوژیست عفونت گوش در کودکان باید بسرعت درمان شود، عفونتهای درمان نشده یا حتی تکرار عفونت گوش میانی میتواند به پارگی پرده گوش منجر شود، هرگونه آسیبی به پرده گوش هم کاهش شنوایی را درپی خواهد داشت.
سلیمی عفونت گوش و درمان کامل آن را مسألهای جدی میداند و میگوید: عفونت گوش میانی مسألهای جدی است که باید به طور کامل درمان شود، زیرا عفونتهای دورهای و کاهش شنوایی میتواند باعث تأخیر در رشد مهارتهای کلامی و حتی مشکلات زبانی شود که در آینده بر عملکرد کودک در مدرسه و زندگی او در بزرگسالی تأثیر خواهد گذاشت. وی در خصوص نحوه تشخیص تجمع مایع در پشت پرده گوش میگوید: با استفاده از آزمایشات خاص شنوایی که توسط شنوایی شناس (ادیولوژیست) انجام میشود، میتوان به وجود مایع در پشت پرده گوش پی برد. اما همواره پیشگیری بهتر از درمان است، بنابراین توصیه میشود برای جلوگیری از بروز عفونت گوش نکات زیر را مد نظر قرار دهید:
* استفاده از واکسنهای فصلی برای جلوگیری از ابتلا به آنفلوانزا را در برنامه بهداشت و درمانی فرزند خود قرار دهید.
* دود سیگار ریسک ابتلا به عفونت گوش را بالا میبرد بنابراین تحت هیچ شرایطی نوزاد را در معرض دود سیگار قرار ندهید.
* شستن مکرر دستهای کودک و والدین نیز راه حل مناسبی برای جلوگیری از انتشار میکروب خواهد بود.
نویسنده: پرستو رفیعی
آدرس مطب : تهران ،انتهای خیابان امام خمینی سپه غربی نرسیده به بزرگراه یادگار امام خمینی ،پلاک 1386
تلفن : 66845959 - 021
