بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، 360 میلیون نفر در جهان مبتلا به کم شنوایی هستند که اغلب در سنین کهنسالی اتفاق می افتد. مطالعه جدیدی که در ژورنال پزشکی آمریکا منتشر شده است نشان می دهد که هرچه شاخص توده بدنی(BMI)دور کمر بیشتر باشد، خطر ابتلا به کم شنوایی نیز بیشتر می شود. این در حالی است که هرچه فعالیت بدنی فرد افزایش پیدا می کند، خطر بروز کم شنوایی نیز در زنان کاهش می یابد.
ما اغلب تصور می کنیم که کم شنوایی صرفا نوعی عارضه علاج ناپذیر است که فقط در سنین پیری اتفاق می افتد، اما یافته های جدید نشان می دهد که وزن متناسب و فعالیت فیزیکی می تواند از کم شنوایی جلوگیری کند یا دست کم آن را به تاخیر اندازد.
در این مطالعه 68421 زن در سال های 1989 تا 2009 میلادی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج مطالعه نشان می دهد که در زنان با شاخص توده بدنی 30 تا 34 نسبت به زنان با شاخص توده بدنی کمتر از 25 ، 17 درصد خطر ابتلا به کم شنوایی بالاتر است. در همین حال، زنان با توده بدنی 40 یا بالاتر از 40 ، نسبت به زنان با شاخص توده بدنی کمتر 25، 25 درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به کم شنوایی هستند.
هم چنین، در زنانی که دور کمر آن ها 80 تا 88 سانتی متر است، خطر نسبی ابتلا به کم شنوایی 11 درصد بیشتر از زنانی است که دور کمر آن ها کمتر از 71 سانتی متر است. در همین حال، خطر نسبی ابتلا به کم شنوایی در زنان با دور کمر بیشتر از 88 سانتی متر 27 درصد بالاتر از زنانی است که دور کمر آن ها کمتر از 71 سانتی متر می باشد.
نتایج دیگر این مطالعه به رابطه میان میزان فعالیت فیزیکی و خطر ابتلا به کم شنوایی می پردازد. بر این اساس، خطر ابتلا به کم شنوایی در زنان پرفعالیت 17 درصد کمتر از زنانی است که از حداقل فعالیت فیزیکی برخوردارند. برای مثال در زنانی که به میزان 2 ساعت یا بیشتر به قدم زدن در هفته می پرداختند، 15 درصد خطر ابتلا به کم شنوایی کمتر از زنانی بود که میزان فعالیت قدم زدن آن ها در هفته کمتر از یک ساعت بود.
ترجمه: دکتر سعید ملایری
منبع: DOI:10.1016/j.amjmed.2013.04.026
آدرس مطب : تهران ،انتهای خیابان امام خمینی سپه غربی نرسیده به بزرگراه یادگار امام خمینی ،پلاک 1386
تلفن : 66845959 - 021
